بچه ها یه شعر زیبا کوتاه درباره زمستان میخوام هر کسی میدونه برام بفرسته

مثل یک پوپک سرمازده در بارش برف سخت محتاج به گرمای پر و بال توام تو اگر باز کنی پنجره ای سمت دلت میتوان گفت که من چلچله لال توام

بیا تاج یادت نعرع

تاج یادت نره

پیش رویم چهره تلخ زمستان جوانی پشت سر، آشوب تابستان عشقی ناگهانی سینه ام منزلگه اندوه و درد و بد گمانی، کاش چون پاییز بودم 'فروغ فرخزاد'

زمستونه زمستونه فصل تگرگ و بارونه هوا شده خیلی سرد روی زمین پر از برف چه خوبه کودکستان وقتی میشه زمستان کلاغ های سیاه رنگ بخاری های روشن وقتی بارون میباره دلم میخواد دوباره برم به کودکستان میان آن گلستان

الا ای برف چه می ‏باری بر این دنیای ناپاکی بر این دنیا که هر جایش رد پا از خبیثی است مبار ای برف تو روح آسمان همراه خود داری تو پیوندی میان عشق و پروازی تو را حیف است باریدن به ایوان سیاهی‏ها تو که فصل سپیدی را سرآغازی مبار ای برف دعا میکنم غرق باران شوی چو بوی خوش یاس و ریحان شوی دعا میکنم در زمستان عشق بهاری ترین فصل ایمان شوی گل یخ زمستان تو هستم اسیر ناز چشمان تو هستم مرا پرپر مکن ای جانم ای دوست که من مشتاق دیدار تو هستم